Category Archives: प्रवर्ग नसलेले

स्थळ : श्रीनगर येथील गफार खान यांचे फार्म हाऊस ऋतू : थंडीचा साल : १९६० पोस्टकार्डाचे दिवस होते. पहिले पोस्टकार्ड आले ते घाटीवरुन. त्यावर एका डोंगराचे सुंदर चित्र होते. पूर्वी अशा प्रकारची पोस्टकार्ड पाठविण्याची पद्धत होती हे तुम्हाला आठवत असेल. … Continue reading →

अर्थशास्त्र. मी जेव्हा हे सगळे लिहिले, म्हणजे जवळजवळ सगळे, तेव्हा मी एका जंगलात राहात होतो. माझ्या घरापासून सगळ्यात जवळचे घर एक मैल अंतरावर होते व मी ज्या घरात राहात होतो ते मी स्वत:, माझ्या हाताने उभे केले होते. हेे घर … Continue reading →

नाल…. आमच्या इंजिनिअरींग कॉलेजमधे आमच्या टोळीत एकाहून एक नवरत्न होती. त्यातील एक राजघराण्यातील रत्न म्हणजे राजे मालोजीराजे पवार. गंमत म्हणजे आम्ही होतो ही नऊ जण. आता हॉस्टेलवर काय काय चालते याबद्दल मी काही सांगायला नको आणि विशेषत: इंजिनीअरिंग कॉलेजच्या हॉस्टेलवर. … Continue reading →

…दिवस उजाडलाच तो गोठलेला. आकाशात मळभ दाटलेला. थंडी मी म्हणत होती आणि आकाशाचा उदासपणा छातीत धडकी भरवीत होता. युकॉनच्या मुख्य रस्त्यापासून तो आत वळला. पायवाटेने चढ चढल्यावर त्याला एक पूर्वेकडे जाणारी आडवाट लागणार होती. दमछाक कराणारा तो चढ चढून गेल्यावर … Continue reading →

…….अर्थात त्याच्या दृष्टीने. प्रत्यक्षात त्याचे ते धावून जाणे फारच केविलवाणे होते. ही बाई घाबरली तर नाहीच तिने दरवाजाजवळची एक खुर्ची उचलली. दरवाजा लावण्याआधी ती खुर्ची निश्चितच ग्रेगॉरच्या पाठीत घालण्याचा तिचा विचार स्पष्ट दिसत होता. ते पाहून ग्रेगॉर गुपचुप मागे वळला. … Continue reading →

………….”एऽऽ ते ओरडले. त्यांच्या स्वरात एकाच वेळी संताप व ते म्हणाले ते खरे ठरल्याचा आनंद भरलेला होता. ग्रेगॉरने त्याचे डोके उचलून हळूच त्याच्या वडिलांकडे पाहिले. ते त्याचेच वडील होते यावर त्याचा विश्र्वास बसेना. त्याच्या या रुपांतरानंतर सतत इकडे तिकडे सरपटतांना … Continue reading →

….त्या दरवाजाला कान देऊन उभे राहताना त्याच्या मनात असल्या वांझोट्या विचारांनी गर्दी केली. विचार करुन करुन अतिश्रमाने तो त्या दरवाजावर त्याचे डोके टेकीत असे पण ते करताना जर थोडा जरी आवाज झाला तर त्यांचे बोलणे एकदम थांबे व त्याच्या वडिलांचा … Continue reading →

….‘‘ आई ! आई !’’ ग्रेगॉरने तिला खालच्या आवाजात हाक मारली व तिच्याकडे तो डोके उचलून पाहू लागला. ग्रेगॉरने कॉफी पाहिल्यावर दोन मिटक्या मारल्या त्यामुळे तो हेडक्लार्क त्याच्या डोक्यातून गेला. ते पाहिल्यावर त्याच्या आईने अजून एक किंकाळी फोडली व ती … Continue reading →

“ॲना ! ॲना !’’ त्याचे वडील हॉलमधून स्वयंपाकघरातील मोलकरणीला हाका मारीत सुटले होते. ‘‘आत्ताच्या आत्ता किल्लीवाल्याला घेऊन ये !’’ त्या बिचाऱ्या मुलींनी पुढचा दरवाजा उघडून बाहेर धूम ठोकली. दरवाजा लावण्याचाही आवाज आला नाही. म्हणजे त्यांनी तो उघडाच टाकला असणार…घरात कोणी … Continue reading →