Author Archives: जयंत

फकीर जॅक्सन म्हणजे एक वाट चुकलेला फकीर होता. वाहवत जाणे हा त्याचा स्थायीभाव होता असं म्हटलं तरी चालेल. एकदा का एखाद्या गोष्टीच्या मागे लागला की परत मागे फिरणे त्याच्या स्वभावातच नव्हते. ‘‘जॅक्सन’’ याच नावाने त्याला सर्व ओळखत. आगा ना पिछा. … Continue reading →

एका वेड्याची रोजनिशी. ऑक्टोबर ३ आज एक विचित्र गोष्ट घडली. आज जरा उशीराच उठलो. सावित्रीबाई माझी न्याहरी घेऊन आल्या तेव्हा मी त्यांना किती उशीर झालाय हे विचारले. १० वाजून गेलेत हे ऐकल्यावर मी घाईघाईने आवरले. खरं सांगायचं तर आज ऑफिसला … Continue reading →

…दिवस उजाडलाच तो गोठलेला. आकाशात मळभ दाटलेला. थंडी मी म्हणत होती आणि आकाशाचा उदासपणा छातीत धडकी भरवीत होता. युकॉनच्या मुख्य रस्त्यापासून तो आत वळला. पायवाटेने चढ चढल्यावर त्याला एक पूर्वेकडे जाणारी आडवाट लागणार होती. दमछाक कराणारा तो चढ चढून गेल्यावर … Continue reading →

…….अर्थात त्याच्या दृष्टीने. प्रत्यक्षात त्याचे ते धावून जाणे फारच केविलवाणे होते. ही बाई घाबरली तर नाहीच तिने दरवाजाजवळची एक खुर्ची उचलली. दरवाजा लावण्याआधी ती खुर्ची निश्चितच ग्रेगॉरच्या पाठीत घालण्याचा तिचा विचार स्पष्ट दिसत होता. ते पाहून ग्रेगॉर गुपचुप मागे वळला. … Continue reading →

………….”एऽऽ ते ओरडले. त्यांच्या स्वरात एकाच वेळी संताप व ते म्हणाले ते खरे ठरल्याचा आनंद भरलेला होता. ग्रेगॉरने त्याचे डोके उचलून हळूच त्याच्या वडिलांकडे पाहिले. ते त्याचेच वडील होते यावर त्याचा विश्र्वास बसेना. त्याच्या या रुपांतरानंतर सतत इकडे तिकडे सरपटतांना … Continue reading →

….त्या दरवाजाला कान देऊन उभे राहताना त्याच्या मनात असल्या वांझोट्या विचारांनी गर्दी केली. विचार करुन करुन अतिश्रमाने तो त्या दरवाजावर त्याचे डोके टेकीत असे पण ते करताना जर थोडा जरी आवाज झाला तर त्यांचे बोलणे एकदम थांबे व त्याच्या वडिलांचा … Continue reading →

….‘‘ आई ! आई !’’ ग्रेगॉरने तिला खालच्या आवाजात हाक मारली व तिच्याकडे तो डोके उचलून पाहू लागला. ग्रेगॉरने कॉफी पाहिल्यावर दोन मिटक्या मारल्या त्यामुळे तो हेडक्लार्क त्याच्या डोक्यातून गेला. ते पाहिल्यावर त्याच्या आईने अजून एक किंकाळी फोडली व ती … Continue reading →

“ॲना ! ॲना !’’ त्याचे वडील हॉलमधून स्वयंपाकघरातील मोलकरणीला हाका मारीत सुटले होते. ‘‘आत्ताच्या आत्ता किल्लीवाल्याला घेऊन ये !’’ त्या बिचाऱ्या मुलींनी पुढचा दरवाजा उघडून बाहेर धूम ठोकली. दरवाजा लावण्याचाही आवाज आला नाही. म्हणजे त्यांनी तो उघडाच टाकला असणार…घरात कोणी … Continue reading →

पिसूक…. (पिसूक म्हणजे शापाने किंवा इतर कारणांनी दुसर्‍या प्राण्यात रुपांतर झालेला मनूष्य.) ….‘‘मला तर तो मनूष्यप्राण्याचा आवाज वाटलाच नाही……’’ हेडक्लार्क म्हणाला….. “ॲना ! ॲना !’’ त्याचे वडील हॉलमधून स्वयंपाकघरातील मोलकरणीला हाका मारीत सुटले होते. ‘‘ आत्ताच्या आत्ता किल्लीवाल्याला घेऊन ये … Continue reading →

पिसूक…. (पिसूक म्हणजे शापाने किंवा इतर कारणांनी दुसर्‍या प्राण्यात रुपांतर झालेला मनूष्य.) पहाटे पडलेल्या चित्रविचित्र स्वप्नांमुळे ग्रेगॉर दचकला व गाढ झोपेतून उठला. त्याने हात ताणायचा प्रयत्न केला आणि तो उडालाच. त्याचे ह्रदय धडधडू लागले. त्याचे चक्क एका मोठ्या किड्यात रुपांतर … Continue reading →